Jezioro Bajkał

Położony w południowo-wschodniej Syberii, liczący 3,15 milionów ha Bajkał to najstarsze (25 mln lat) i najgłębsze jezioro na świecie. Zawiera 20% całkowitej światowej rezerwy wód słodkich. Znany jest też pod nazwą "Galapagos Rosji”, ponieważ jego wiek i izolacja pozwoliły zachować jeden z najbogatszych i najbardziej niezwykłych zbiorów fauny słodkowodnej, co ma wyjątkowe znaczenie dla ewolucji nauki.

Geografia

Bajkał leży w południowo-wschodniej Syberii i jest to najgłębsze jezioro tektoniczne na świecie. Największa głębokość wynosi około 1700 metrów i nie została do końca pokonana przez człowieka. Największe uzyskane zanurzenie wyniosło 1620 m. Bajkał zawiera 20% całej słodkiej wody na naszej planecie, co czyni go największym tego typu zbiornikiem. Ciekawostką jest usytuowanie zbiornika w kilku strefach klimatycznych, co wyznacza rozmieszczenie fauny i flory. Formacja struktur geologicznych w basenie miała miejsce w trakcie paleozoicznych i mezozoicznych epok i kenozoiku i istnieje szereg istotnych uwarunkowań terenowych. Różne siły tektoniczne nadal działają, czego dowodem jest utworzenie nowych termicznych otworów w głębi jeziora. Na jeziorze znajduje się 27 wysp, z których największą jest wyspa Olchon, o powierzchni 742 km². Wody jeziora zasilane są przez 336 małych i większych rzek, a z samego Bajkału wypływa wielka rzeka azjatycka – Angara.

Charakterystyka przyrodnicza

Bajkał jest jednym z najbardziej bioróżnorodnych jezior na Ziemi, z 1340 gatunków zwierząt żyje tu aż 745 endemicznych, czyli występujących jedynie w tym miejscu na ziemi, a spośród 570 gatunków roślin 150 zalicza się do endemicznych. Najsłynniejszym „dzieckiem” Bajkału jest nerpa – foka słodkowodna, endemit. W lasach otaczających jezioro żyje też 10 zagrożonych gatunków. Ewolucja organizmów wodnych, które miały miejsce w ciągu długiego okresu istnienia zbiornika spowodowała powstanie wyjątkowo unikalnych i endemicznych gatunków fauny i flory. Określane, jako „Galapagos Rosji ", jezioro ma wyjątkowe znaczenie dla rozwoju nauki. Krajobraz wokół jeziora, to obszar malowniczych gór, lasów borealnych, tundra, jeziorka, wyspy i stepy. Duża różnorodność roślin w zbiorniku jest wyznaczona przez klimatyczną asymetrię: zachodnia część jest zajęta przez lekkie bory i stepy górskie, we wschodniej części dominują lasy sosnowe, a północ zajmują lasy liściaste.

Ludność i kultura

Region ma także liczne historyczne, archeologiczne i kulturowe zabytki, z których 1.000 posiada ochronę państwa. Część z nich uważane jest za święte. W bezpośrednim otoczeniu Bajkału zamieszkuje również wiele plemion, charakteryzujących się ciekawą kulturą i będących wkładem w historię ludzkości. Bajkał ma też duze znaczenie gospodarcze jako obszar żeglugi i rybołówstwa. Znajdują się tu porty, wśród których największe, to Ust-Barguzin i Siewierobajkalsk. W okolicach Bajkału przebiega Kolej Transsyberyjska i Kolej Bajkalsko-Amurska. Miejsce to jest te z wyjątkowo atrakcyjne turystycznie. Można tu przyjechac na spotkanie z dziką przyrodą, polowanie i wypoczynek. W kilku miejscach nad Bajkałem (Listwianka, Irkuck) otwarte są nerpinaria, w których można obejrzeć foki z bliska. Zimą, kiedy cała tafla jest skuta lodem, grubym na kilkadziesiąt centymetrów Bajkał spełnia rolę ważnego szlaku komunikacyjnego, przez jezioro przejeżdżają samochody, autobusy, a także przemieszcza je miejscowa ludność, która może dzięki temu odwiedzać rodziny mieszkające po drugiej stronie jeziora.

Dane liczbowe

Pochodzenie: jezioro tektoniczne
Powierzchnia: 31 500 km²
Głębokość maksymalna: 1642 m
Średnia głębokość: 730 m
Długość: 663 km
Szerokość: 79 km
Objętość: 23 000 km³

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies