Ikony prawosławne

Ikona to w tradycji chrześcijaństwa wschodniego (głównie prawosławnego i grekokatolickiego) przedstawienie świętych albo wydarzeń biblijnych namalowane na drewnie, ścianie lub wykonane w formie mozaiki. Tradycja wykonywania ikon sięga czasów apostolskich, prawdopodobnie autorem pierwszych z nich był Łukasz Ewangelista. Malarstwo ikonowe rozwijało się na obszarze Cesarstwa Bizantyjskiego, a po jego upadku w XV w. zakorzeniło się na Rusi, Bałkanach i Grecji. Kościół wschodni sformułował doktrynalne podstawy oddawania ikonom czci, są one uznawane za istotny element świątyni.

Zachowane ikony

Najstarsze zachowane ikony pochodzą z VI w. Ikony rosyjskie, które przetrwały do dziś podzielono na: rosyjsko –bizantyjskie namalowane przez artystów greckich w Rusi Kijowskiej XVI-XVII w.; ikony z Nowogrodu znajdujące się obecnie w Galerii Tretiakowskiej w Moskwie; ikony z księstwa włodzimiersko-suzdalskiego; ikony z obwodu jarosławskiego i rostowskiego; oraz ikony z Nowogrodu i Belozersku. Najbardziej reprezentatywne ikony to przede wszystkim trzy dzieła: Chrystusa z Pantokratora z XV w. wykonane przez jednego z najwybitniejszych twórców ikon Andrieja Rublowa; św. Piotra oraz Marię z aniołami i świętym Teodorem i Jerzym. Matka Boża na ruskich ikonach ma zawsze smutny, zatroskany wyraz twarzy. Przepełniona jest przy tym jakąś mądrością i wewnętrzną siłą oraz matczynym błogosławieństwem.

Malarstwo rosyjskie

Ruskie ikony zadziwiają świat, piękno tego kierunku sztuki zdumiewa niezwykłością rozwiązań kolorystycznych (żywe barwy) i kompozycyjnych. Rosyjskie malarstwo kościelne jest zjawiskiem unikalnym, posiadającym ogromne znaczenie artystyczne. Warto dodać, że początkowo ikony traktowano tylko, jako przedmioty kultu; dopiero na początku XX w. zauważono też ich wartość artystyczną, wypracowano techniki ich konserwacji, opanowano sztukę odkrywania starego obrazu, który zachował się pod wieloma warstwami malowideł. Najczęściej ikony maluje się na płasko, bez uwzględnienia perspektywy malarskiej, która daje złudzenie trójwymiarowości przestrzeni. Zazwyczaj są pozbawione klasycznej perspektywy liniowej; często też znaczenie niektórych elementów przedstawień jest wyróżnione poprzez ukazywanie najistotniejszych postaci w większej skali. Ikony malowano przeważnie na drewnie cedrowym lub cyprysowym, na Rusi stosowano drewno sosnowe lub lipowe. Dla wschodniego chrześcijaństwa były to święte drzewa. Najstarsze ikony malowano przy zastosowaniu techniki enkaustycznej, czyli przez połączenie spoiwa malarskiego z woskiem pszczelim. Często były zdobione kamieniami szlachetnymi, okuciami ze złotej bądź srebrnej blachy.

Rynek rosyjski

Obecnie dużym problemem na rynku ikon rosyjskich jest ich sztuczne postarzanie, tak, aby nieświadomi niczego nabywcy płacili wyższe ceny. Inna sprawa to zbieranie starych ikon, malowanie ich a nowo i sfałszowanie wieku. Poza tym, zgodnie z prawem rosyjskim można wywozić z terenu Rosji ikony ponad stuletnie, trzeba wówczas dołączyć zaświadczenie nadane przez Ministerstwo Kultury Federacji Rosyjskiej, które potwierdza wiek ikony.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies